exceptuar

Escoitar
exceptuar

lat exceptu ‘retirado, sacado’

v t

Deixar algo ou alguén fóra dun grupo do que forma parte.

Ex: Se exceptúas a túa irmá toda a familia ten o pelo loiro.

Citas

  • Se exceptúas a túa irmá toda a familia ten o pelo loiro.

Palabras vecinas

excepto exceptuábel exceptuable exceptuar excesivo -va exceso exchequer*
Conjugar
VERBO exceptuar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptúo
exceptúas
exceptúa
exceptuamos
exceptuades
exceptúan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuaba
exceptuabas
exceptuaba
exceptuabamos
exceptuabades
exceptuaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuei
exceptuaches
exceptuou
exceptuamos
exceptuastes
exceptuaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuara
exceptuaras
exceptuara
exceptuaramos
exceptuarades
exceptuaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuarei
exceptuarás
exceptuará
exceptuaremos
exceptuaredes
exceptuarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuaría
exceptuarías
exceptuaría
exceptuariamos
exceptuariades
exceptuarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptúe
exceptúes
exceptúe
exceptuemos
exceptuedes
exceptúen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuase
exceptuases
exceptuase
exceptuasemos
exceptuasedes
exceptuasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuar
exceptuares
exceptuar
exceptuarmos
exceptuardes
exceptuaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
exceptúa
-
-
exceptuade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles exceptuar
exceptuares
exceptuar
exceptuarmos
exceptuardes
exceptuaren
Xerundio exceptuando
Participio exceptuado
exceptuada
exceptuados
exceptuadas