esquecer

1. v t

   1. Deixar alguén de ter algo na memoria.

   2. Deixar de ter algo ou a alguén en conta.

2. v t

   Deixar alguén de ter afecto por algo ou por outra persoa.

3. v i

   Non vir á memoria.

4. v i

   Non ser algo ou alguén obxecto do afecto dunha persoa.

5. v i

   Non ter algo en conta.

6. v pron

   Deixar de ter algo na memoria.

7. v pron

   Deixar de ter ou sentir afecto por algo ou por alguén.

8. v pron

   Deixar de ter algo en conta. OBS: A vogal radical tónica do presente de indicativo é sempre aberta

Citas

• Des que é rico esquecéronlle os amigos
• Esquece ese comentario, porque se fixo sen intención
• Esquecéronlle as encargas
• Esqueceuse de todo o que che prometera, Esquecinme das chaves do coche
• Esquecín cómo se chamaba, Esqueceu comprar o pan
• Perdooulle aquela ofensa, pero non se esqueceu dela
• Por moito que fagas por el todo lle esquece
• Xa esqueceu o seu último mozo
• Xa se esqueceu daqueles xoguetes, e xa non mira para eles

Formas incorrectas

Refranes

• Co tempo todo se esquece.
• Coas glorias fóronse as memorias.
• Esquece a quen te esquece, que ben cho merece.
• Nin todo se debe esquecer, nin todo se debe querer.
• Non se acorda a sogra que foi nora.
• Non se acorda o señor cura de cando foi sancristán.
• O esquecemento é ás veces o pai do remordemento.
• O que de si mesmo se esquece, sete tundas ao día merece.
• O que é esquecido, non pode ser agradecido.
• Quen logo esquece, axiña arrece.
• Todo o que pensa a onde vai ten que esquecer de onrl:e vén.