enxeñar

Escoitar
enxeñar

enxeño

  1. v t

    Inventar algo servíndose do enxeño.
  2. v pron

    Empregar o enxeño para conseguir ou executar unha cousa que comporta certa dificultade.

Sinónimos

concibir, crear, discorrer, idear, inventar

Citas

  • Enxeñou un xeito de facer o traballo sen que lle custara tanto esforzo
  • Enxeñou unha máquina que axuda na recolección da pataca
  • Enxeñouse moi ben para saír do lío no que se metera

Palabras vecinas

enxebrismo enxeitar enxemprar enxeñar enxeñaría enxeñeiro -ra enxeñería
Conjugar
VERBO enxeñar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeño
enxeñas
enxeña
enxeñamos
enxeñades
enxeñan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñaba
enxeñabas
enxeñaba
enxeñabamos
enxeñabades
enxeñaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñei
enxeñaches
enxeñou
enxeñamos
enxeñastes
enxeñaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñara
enxeñaras
enxeñara
enxeñaramos
enxeñarades
enxeñaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñarei
enxeñarás
enxeñará
enxeñaremos
enxeñaredes
enxeñarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñaría
enxeñarías
enxeñaría
enxeñariamos
enxeñariades
enxeñarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñe
enxeñes
enxeñe
enxeñemos
enxeñedes
enxeñen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñase
enxeñases
enxeñase
enxeñasemos
enxeñasedes
enxeñasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñar
enxeñares
enxeñar
enxeñarmos
enxeñardes
enxeñaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
enxeña
-
-
enxeñade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enxeñar
enxeñares
enxeñar
enxeñarmos
enxeñardes
enxeñaren
Xerundio enxeñando
Participio enxeñado
enxeñada
enxeñados
enxeñadas