entenrecer

Escoitar
entenrecer

lat in + tenerescĕre ‘pórse tenro’

  1. v t

    Provocar en alguén un sentimento de tenrura.
  2. v pron

    Pasar a ter un sentimento de tenrura.

Sinónimos

abrandar, amolecer, amolentar

Citas

  • Entenreceuno a miseria da guerra, A película entenreceulle o corazón
  • Entenreceuse ao ver aqueles nenos na rúa

Palabras vecinas

entendido -da entenrecedor -ra entenrecemento entenrecer entente enter(o)- enteral
Conjugar
VERBO entenrecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrezo
entenreces
entenrece
entenrecemos
entenrecedes
entenrecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecía
entenrecías
entenrecía
entenreciamos
entenreciades
entenrecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecín
entenreciches
entenreceu
entenrecemos
entenrecestes
entenreceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecera
entenreceras
entenrecera
entenreceramos
entenrecerades
entenreceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecerei
entenrecerás
entenrecerá
entenreceremos
entenreceredes
entenrecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecería
entenrecerías
entenrecería
entenreceriamos
entenreceriades
entenrecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenreza
entenrezas
entenreza
entenrezamos
entenrezades
entenrezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecese
entenreceses
entenrecese
entenrecesemos
entenrecesedes
entenrecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecer
entenreceres
entenrecer
entenrecermos
entenrecerdes
entenreceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
entenrece
-
-
entenrecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles entenrecer
entenreceres
entenrecer
entenrecermos
entenrecerdes
entenreceren
Xerundio entenrecendo
Participio entenrecido
entenrecida
entenrecidos
entenrecidas