emporcar

Escoitar
emporcar

porco

  1. v t

    Encher algo ou a alguén de porcallada ou sucidade.
  2. v t

    Arrimar terra ao pé dunha planta para fixar a raíz no chan.
  3. v t

    Enterrar unha póla para que bote raíces e saia unha nova planta.
  4. v pron

    Encherse algo ou alguén de sucidade.

Sinónimos

abacelar, acoeirar, acolar, aporcar, emporcallar, ensuciar

Citas

  • Emporcamos o mantel co chocolate
  • Emporqueime xogando nos bambáns

Palabras vecinas

empopar empor emporcallar emporcar empordanés -sa emporeso emporio
Conjugar
VERBO emporcar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporco
emporcas
emporca
emporcamos
emporcades
emporcan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporcaba
emporcabas
emporcaba
emporcabamos
emporcabades
emporcaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporquei
emporcaches
emporcou
emporcamos
emporcastes
emporcaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporcara
emporcaras
emporcara
emporcaramos
emporcarades
emporcaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporcarei
emporcarás
emporcará
emporcaremos
emporcaredes
emporcarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporcaría
emporcarías
emporcaría
emporcariamos
emporcariades
emporcarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporque
emporques
emporque
emporquemos
emporquedes
emporquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporcase
emporcases
emporcase
emporcasemos
emporcasedes
emporcasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporcar
emporcares
emporcar
emporcarmos
emporcardes
emporcaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
emporca
-
-
emporcade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emporcar
emporcares
emporcar
emporcarmos
emporcardes
emporcaren
Xerundio emporcando
Participio emporcado
emporcada
emporcados
emporcadas