destronar

Escoitar
destronar

trono

  1. v t

    Desposuír a alguén do trono quitándolle o seu poder.
  2. v t

    Desposuír a algo ou alguén da súa posición preeminente.

Antónimos

coroar

Citas

  • A revolución francesa destronou a Luís XVI
  • Este novo sistema operativo destronará o actual, O nacemento do bebé destronou o seu irmán

Palabras vecinas

destripar destro -tra destronamento destronar destrución destrudo destruír
Conjugar
VERBO destronar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrono
destronas
destrona
destronamos
destronades
destronan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronaba
destronabas
destronaba
destronabamos
destronabades
destronaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronei
destronaches
destronou
destronamos
destronastes
destronaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronara
destronaras
destronara
destronaramos
destronarades
destronaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronarei
destronarás
destronará
destronaremos
destronaredes
destronarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronaría
destronarías
destronaría
destronariamos
destronariades
destronarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrone
destrones
destrone
destronemos
destronedes
destronen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronase
destronases
destronase
destronasemos
destronasedes
destronasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronar
destronares
destronar
destronarmos
destronardes
destronaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
destrona
-
-
destronade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destronar
destronares
destronar
destronarmos
destronardes
destronaren
Xerundio destronando
Participio destronado
destronada
destronados
destronadas