desemparedar

desemparedar

des- + emparedar

v t

Liberar o que estaba emparedado.

Antónimos

Conjugar
VERBO desemparedar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedo
desemparedas
desempareda
desemparedamos
desemparedades
desemparedan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedaba
desemparedabas
desemparedaba
desemparedabamos
desemparedabades
desemparedaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedei
desemparedaches
desemparedou
desemparedamos
desemparedastes
desemparedaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedara
desemparedaras
desemparedara
desemparedaramos
desemparedarades
desemparedaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedarei
desemparedarás
desemparedará
desemparedaremos
desemparedaredes
desemparedarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedaría
desemparedarías
desemparedaría
desemparedariamos
desemparedariades
desemparedarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparede
desemparedes
desemparede
desemparedemos
desemparededes
desempareden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedase
desemparedases
desemparedase
desemparedasemos
desemparedasedes
desemparedasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedar
desemparedares
desemparedar
desemparedarmos
desemparedardes
desemparedaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
desempareda
-
-
desemparedade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desemparedar
desemparedares
desemparedar
desemparedarmos
desemparedardes
desemparedaren
Xerundio desemparedando
Participio desemparedado
desemparedada
desemparedados
desemparedadas