desbravar

Escoitar
desbravar

bravo

  1. v t

    Facer que un animal bravo se torne manso.
  2. v t

    Cortar a maleza dun terreo.

Sinónimos

amansar, domar

Confrontaciones

domesticar, rozar

Citas

  • Desbravaron algúns dos cabalos do monte e leváronos para a casa
  • Desbravaron os terreos comunais para construír parques e áreas de recreo

Palabras vecinas

desbordar desbotar desbravador -ra desbravar desbridamento desbridar desbullar
Conjugar
VERBO desbravar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravo
desbravas
desbrava
desbravamos
desbravades
desbravan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravaba
desbravabas
desbravaba
desbravabamos
desbravabades
desbravaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravei
desbravaches
desbravou
desbravamos
desbravastes
desbravaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravara
desbravaras
desbravara
desbravaramos
desbravarades
desbravaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravarei
desbravarás
desbravará
desbravaremos
desbravaredes
desbravarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravaría
desbravarías
desbravaría
desbravariamos
desbravariades
desbravarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbrave
desbraves
desbrave
desbravemos
desbravedes
desbraven
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravase
desbravases
desbravase
desbravasemos
desbravasedes
desbravasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravar
desbravares
desbravar
desbravarmos
desbravardes
desbravaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desbrava
-
-
desbravade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbravar
desbravares
desbravar
desbravarmos
desbravardes
desbravaren
Xerundio desbravando
Participio desbravado
desbravada
desbravados
desbravadas