desangrar

Escoitar
desangrar

lat desanguināre

  1. v t

    Sacar moito sangue a unha persoa ou animal.
  2. v t

    Sacar a resina ás árbores.
  3. v pron

    Perder moito sangue unha persoa ou animal.

Sinónimos

sangrar

Confrontaciones

sangrar

Citas

  • Desangraron o piñeiro cun corte
  • Mataron o porco dun disparo e despois tiveron de desangralo
  • O accidente foi moi serio e os médicos non conseguiron evitar que o ferido se desangrase
  • Os anos de colonialismo desangraron moitos países do Terceiro Mundo

Palabras vecinas

desancorar desandar desangramento desangrar desanimación desanimado -da desanimar
Conjugar
VERBO desangrar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangro
desangras
desangra
desangramos
desangrades
desangran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangraba
desangrabas
desangraba
desangrabamos
desangrabades
desangraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangrei
desangraches
desangrou
desangramos
desangrastes
desangraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangrara
desangraras
desangrara
desangraramos
desangrarades
desangraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangrarei
desangrarás
desangrará
desangraremos
desangraredes
desangrarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangraría
desangrarías
desangraría
desangrariamos
desangrariades
desangrarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangre
desangres
desangre
desangremos
desangredes
desangren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangrase
desangrases
desangrase
desangrasemos
desangrasedes
desangrasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangrar
desangrares
desangrar
desangrarmos
desangrardes
desangraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desangra
-
-
desangrade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desangrar
desangrares
desangrar
desangrarmos
desangrardes
desangraren
Xerundio desangrando
Participio desangrado
desangrada
desangrados
desangradas