afoutar

Escoitar
afoutar

fouto ‘favorecido’

  1. v t

    Infundir ánimos ou valor para lograr un obxectivo.
  2. v pron

    Acometer unha empresa sen ter en conta os perigos que poida entrañar.
  3. v pron

    Empregar todos os esforzos, enerxías e capacidades na realización dunha empresa ou traballo.

Sinónimos

afiuzar, alentar, animar, estimular

Confrontaciones

ousar

Citas

  • Afóutate un pouco e vén canda nós
  • Afoutouse moito ao subir aquela montaña
  • Os consellos afoutaron os ánimos dos presentes

Palabras vecinas

afótico -ca afototrópico -ca afototropismo afoutar afouteza afouto -ta afrancesado -da
Conjugar
VERBO afoutar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afouto
afoutas
afouta
afoutamos
afoutades
afoutan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutaba
afoutabas
afoutaba
afoutabamos
afoutabades
afoutaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutei
afoutaches
afoutou
afoutamos
afoutastes
afoutaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutara
afoutaras
afoutara
afoutaramos
afoutarades
afoutaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutarei
afoutarás
afoutará
afoutaremos
afoutaredes
afoutarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutaría
afoutarías
afoutaría
afoutariamos
afoutariades
afoutarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoute
afoutes
afoute
afoutemos
afoutedes
afouten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutase
afoutases
afoutase
afoutasemos
afoutasedes
afoutasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutar
afoutares
afoutar
afoutarmos
afoutardes
afoutaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
afouta
-
-
afoutade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afoutar
afoutares
afoutar
afoutarmos
afoutardes
afoutaren
Xerundio afoutando
Participio afoutado
afoutada
afoutados
afoutadas