consignar

consignar

lat consignāre

  1. v t

    Depositar algo nunha consigna.

  2. v t
    1. Enviar mercadorías a alguén por medio dun correspondente.

    2. [DER ]

      Enviar e depositar xudicialmente unha mercadoría a alguén segundo o procedemento previsto pola lei.

  3. v t

    Facer constar unha cousa ou algún dato por escrito.

  4. v t [MAR ]

    Dirixir un buque a un consignatario.

Citas

  • A taquígrafa consignou a sesión plenaria, Consignou o número de teléfono no documento
  • Consignou as rendas do terreo para pagar as débedas contraídas
  • Ó chegar á estación de tren consignou as maletas
Conjugar
VERBO consignar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consigno
consignas
consigna
consignamos
consignades
consignan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignaba
consignabas
consignaba
consignabamos
consignabades
consignaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignei
consignaches
consignou
consignamos
consignastes
consignaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignara
consignaras
consignara
consignaramos
consignarades
consignaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignarei
consignarás
consignará
consignaremos
consignaredes
consignarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignaría
consignarías
consignaría
consignariamos
consignariades
consignarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consigne
consignes
consigne
consignemos
consignedes
consignen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignase
consignases
consignase
consignasemos
consignasedes
consignasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignar
consignares
consignar
consignarmos
consignardes
consignaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
consigna
-
-
consignade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
consignar
consignares
consignar
consignarmos
consignardes
consignaren
Xerundio consignando
Participio consignado
consignada
consignados
consignadas