conquistar

conquistar

lat v *conquistāre, de conquisītu ‘reunir’

  1. v t

    Acadar algunha cousa con esforzo ou con armas.

  2. v t

    Provocar nunha persoa admiración, namoramento ou outro sentimento semellante.

Sinónimos

Citas

  • Conquistou a estimación pública polos seus actos
  • Conquistou o posto que desenvolve gracias á súa boa reputación e ao seu labor diario
  • Conquistouna para que non dixese nada do asunto
  • Os romanos conquistaron boa parte de Europa e o norte de África, ademais do occidente asiático

Formas incorrectas

conquerer
Conjugar
VERBO conquistar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquisto
conquistas
conquista
conquistamos
conquistades
conquistan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistaba
conquistabas
conquistaba
conquistabamos
conquistabades
conquistaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistei
conquistaches
conquistou
conquistamos
conquistastes
conquistaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistara
conquistaras
conquistara
conquistaramos
conquistarades
conquistaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistarei
conquistarás
conquistará
conquistaremos
conquistaredes
conquistarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistaría
conquistarías
conquistaría
conquistariamos
conquistariades
conquistarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquiste
conquistes
conquiste
conquistemos
conquistedes
conquisten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistase
conquistases
conquistase
conquistasemos
conquistasedes
conquistasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistar
conquistares
conquistar
conquistarmos
conquistardes
conquistaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
conquista
-
-
conquistade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conquistar
conquistares
conquistar
conquistarmos
conquistardes
conquistaren
Xerundio conquistando
Participio conquistado
conquistada
conquistados
conquistadas