encantar

encantar

lat incantāre

  1. v t

    Obrar sobre algo ou alguén en virtude dunhas artes máxicas.

  2. v t

    Gustar ou satisfacer moito a alguén.

Sinónimos

Citas

  • Encantoulle a torta de aniversario que me fixeron
  • Na película de debuxos animados había unha bruxa que encantou a protagonista
  • Os seus ollos encantárono
Conjugar
VERBO encantar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encanto
encantas
encanta
encantamos
encantades
encantan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantaba
encantabas
encantaba
encantabamos
encantabades
encantaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantei
encantaches
encantou
encantamos
encantastes
encantaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantara
encantaras
encantara
encantaramos
encantarades
encantaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantarei
encantarás
encantará
encantaremos
encantaredes
encantarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantaría
encantarías
encantaría
encantariamos
encantariades
encantarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encante
encantes
encante
encantemos
encantedes
encanten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantase
encantases
encantase
encantasemos
encantasedes
encantasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantar
encantares
encantar
encantarmos
encantardes
encantaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
encanta
-
-
encantade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
encantar
encantares
encantar
encantarmos
encantardes
encantaren
Xerundio encantando
Participio encantado
encantada
encantados
encantadas