adormentar

adormentar

lat ad ‘a’ + dormĭente ‘dormente’

  1. v t

    Facer que alguén colla o sono.

  2. v t

    Facer que algo ou alguén perda a súa enerxía.

Sinónimos

Confrontaciones

apagar, calmar

Citas

  • As raiolas do sol conseguiron adormentarme
  • O mal tempo adormentounos e decidiron non saír
Conjugar
VERBO adormentar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormento
adormentas
adormenta
adormentamos
adormentades
adormentan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentaba
adormentabas
adormentaba
adormentabamos
adormentabades
adormentaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentei
adormentaches
adormentou
adormentamos
adormentastes
adormentaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentara
adormentaras
adormentara
adormentaramos
adormentarades
adormentaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentarei
adormentarás
adormentará
adormentaremos
adormentaredes
adormentarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentaría
adormentarías
adormentaría
adormentariamos
adormentariades
adormentarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormente
adormentes
adormente
adormentemos
adormentedes
adormenten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentase
adormentases
adormentase
adormentasemos
adormentasedes
adormentasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentar
adormentares
adormentar
adormentarmos
adormentardes
adormentaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
adormenta
-
-
adormentade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormentar
adormentares
adormentar
adormentarmos
adormentardes
adormentaren
Xerundio adormentando
Participio adormentado
adormentada
adormentados
adormentadas