adormecer

adormecer

lat addormīscĕre ad ‘a’ + dormīscĕre ‘dormair’

  1. v i

    Comezar a durmir e ir entrando no sono paseniñamente.

  2. v i

    Quedar sen a sensibilidade dalgún membro do corpo ou do corpo enteiro.

Sinónimos

Citas

  • Adormeceu logo de tomar a súa medicación para a dor
  • Non puido adormecer o neno ata ben entrada a mañaciña
  • Ten unha perna adormecida e non pode andar ben
Conjugar
VERBO adormecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormezo
adormeces
adormece
adormecemos
adormecedes
adormecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecía
adormecías
adormecía
adormeciamos
adormeciades
adormecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecín
adormeciches
adormeceu
adormecemos
adormecestes
adormeceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecera
adormeceras
adormecera
adormeceramos
adormecerades
adormeceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecerei
adormecerás
adormecerá
adormeceremos
adormeceredes
adormecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecería
adormecerías
adormecería
adormeceriamos
adormeceriades
adormecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormeza
adormezas
adormeza
adormezamos
adormezades
adormezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecese
adormeceses
adormecese
adormecesemos
adormecesedes
adormecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecer
adormeceres
adormecer
adormecermos
adormecerdes
adormeceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
adormece
-
-
adormecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
adormecer
adormeceres
adormecer
adormecermos
adormecerdes
adormeceren
Xerundio adormecendo
Participio adormecido
adormecida
adormecidos
adormecidas