cínico -ca

cínico -ca

lat cynĭcu gr κυνικός ‘canino’

Plural: cínicos Masculino: cínico Masculino plural: cínicos Feminino: cínica Feminino plural: cínicas
  1. adx

    Relativo ou pertencente á escola cínica.

  2. adx

    Que é propio dunha persoa cínica.

  3. adx

    Que mente con descaro. Tm s.

  4. escola cínica [FILOS ]

    Escola filosófica grega iniciada por Antístenes, discípulo de Sócrates, no s V a C. Defendían a liberdade radical do individuo, aspiraban á autosuficiencia moral, desprezando as convencións sociais.

Citas

  • É tan cínica que non lle importa que saibas que mente, Cústame soportar os cínicos que viven nesta rúa
  • Non vai facer moitos amigos co seu comportamento cínico
  • Os seus amigos son bastante cínicos e se non os coñeces pásalo mal coas súas groserías

Palabras vecinas

cinguideiro cinguir cíngulo cínico -ca cínife cinina cinípido -da