cíngulo
cíngulo
lat cingŭlu ‘cinto’ lat cingĕre ‘cinxir’
-
s
m
Cinto cunha borla en cada cabo, co que o sacerdote cingue a alba para celebrar os oficios divinos.
-
s
m
[BOT ]
Porción do frústulo das diatomeas, que limita lateralmente cada célula formada polas dúas pleuras.