chanceler

chanceler

fr chancelier lat cancĕllāriu ‘gardián, escribán’

Plural: chanceleres
    1. s

      Alto funcionario ou ministro responsable, antigamente, do selo, do arquivo ou da correspondencia real ou papal.

    2. s

      Título que recibe o ministro de Asuntos Exteriores nalgúns países sudamericanos.

  1. s m [RELIX ]

    Funcionario da curia diocesana que se encarga de redactar e conservar as actas.

  2. s m [DER ]

    Funcionario que nunha misión diplomática desempeña o cargo máis importante despois do xefe da misión.

  3. s m [EDUC ]

    Cargo universitario, o máis alto da xerarquía académica, representante da autoridade papal ou rexia, sen carácter executivo.

  4. s m [HIST ]

    Funcionario responsable da administración nunha escribanía ou nunha corporación, que tiña ao seu cargo notarios e escribáns chancelaría.