bucina

bucina

lat bucĭna ‘trompa de corno’

  1. f [ANIMAL ]

    Gasterópodo, da orde dos neogasterópodos, de cuncha de cor clara con debuxos castaños nas espiras anchas e tuberculadas.

  2. f [TECNOL ]

    Avisador acústico que se basea na transformación de enerxía eléctrica ou mecánica en enerxía sonora e na amplificación desta nun tubo de forma.

  3. f [TECNOL ]

    Tubo de sección variable con superficies terminais de áreas diferentes que se destina a encaixar correctamente unha membrana vibrante de superficie pequena ao aire ambiente.

  4. f [MÚS ]

    Trompeta medieval recta, moi longa e estreita.

Sinónimos

Palabras vecinas

bucho bucho -cha bucil bucina bucinada bucinador buciño