brollar

Escoitar
brollar
v t

Dividir unha cousa en anacos ou partes que poden chegar a separarse ou non. Tm v i.

Ex: Brollou as pedras para que lle servisen de cuñas, A mesa de mármore brollou ó caer ó chan.

Sinónimos

crebar, quebrar

Citas

  • Brollou as pedras para que lle servisen de cuñas, A mesa de mármore brollou ao caer ao chan.

Palabras vecinas

brócoli brodio broeira brollar brollón -na brom(o)- broma
Conjugar
VERBO brollar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollo
brollas
brolla
brollamos
brollades
brollan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollaba
brollabas
brollaba
brollabamos
brollabades
brollaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollei
brollaches
brollou
brollamos
brollastes
brollaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollara
brollaras
brollara
brollaramos
brollarades
brollaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollarei
brollarás
brollará
brollaremos
brollaredes
brollarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollaría
brollarías
brollaría
brollariamos
brollariades
brollarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brolle
brolles
brolle
brollemos
brolledes
brollen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollase
brollases
brollase
brollasemos
brollasedes
brollasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollar
brollares
brollar
brollarmos
brollardes
brollaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
brolla
-
-
brollade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles brollar
brollares
brollar
brollarmos
brollardes
brollaren
Xerundio brollando
Participio brollado
brollada
brollados
brolladas