acometer

acometer

a + cometer

  1. v t

    Dirixirse con forza contra algo ou alguén.

  2. v t

    Comezar un traballo, proxecto ou empresa.

  3. v t

    Aparecer de forma repentina unha doenza.

Sinónimos

Confrontacións

arremeter

Citas

  • Acometeron aquel traballo con moitas esperanzas
  • Non se atrevían a acometer un inimigo tan poderoso
  • O sono acometeu o meu pai cando viaxaba polo alto da Cañiza
Conxugar
VERBO acometer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometo
acometes
acomete
acometemos
acometedes
acometen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometía
acometías
acometía
acometiamos
acometiades
acometían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometín
acometiches
acometeu
acometemos
acometestes
acometeron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometera
acometeras
acometera
acometeramos
acometerades
acometeran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometerei
acometerás
acometerá
acometeremos
acometeredes
acometerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometería
acometerías
acometería
acometeriamos
acometeriades
acometerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometa
acometas
acometa
acometamos
acometades
acometan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometese
acometeses
acometese
acometesemos
acometesedes
acometesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometer
acometeres
acometer
acometermos
acometerdes
acometeren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
acomete
-
-
acometede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acometer
acometeres
acometer
acometermos
acometerdes
acometeren
Xerundio acometendo
Participio acometido
acometida
acometidos
acometidas