aclamar

Escoitar
aclamar

lat acclamāre ad ‘a’+ clamāre ‘chamar, berrar’

  1. v t

    Acoller con aclamacións, berros, aplausos.
  2. v t

    Conferir un cargo, elixir a unha persoa ou aprobar unha cousa por aclamación.

Citas

  • Aclamárono na súa vila cando volveu do Brasil despois de vinte anos
  • Aclamárono presidente despois de dous anos como secretario do club de fútbol

Palabras veciñas

acivro aclamación aclamador -ra aclamar aclamidio -dia aclaración aclarado -da
Conxugar
VERBO aclamar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamo
aclamas
aclama
aclamamos
aclamades
aclaman
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamaba
aclamabas
aclamaba
aclamabamos
aclamabades
aclamaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamei
aclamaches
aclamou
aclamamos
aclamastes
aclamaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamara
aclamaras
aclamara
aclamaramos
aclamarades
aclamaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamarei
aclamarás
aclamará
aclamaremos
aclamaredes
aclamarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamaría
aclamarías
aclamaría
aclamariamos
aclamariades
aclamarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclame
aclames
aclame
aclamemos
aclamedes
aclamen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamase
aclamases
aclamase
aclamasemos
aclamasedes
aclamasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamar
aclamares
aclamar
aclamarmos
aclamardes
aclamaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
aclama
-
-
aclamade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aclamar
aclamares
aclamar
aclamarmos
aclamardes
aclamaren
Xerundio aclamando
Participio aclamado
aclamada
aclamados
aclamadas