avivecer

Escoitar
avivecer

avivar

  1. v t

    Facer que adquira vigor o que estaba a piques de extinguirse ou de morrer.
  2. v i

    Cobrar vigor o que parecía estar esmorecendo. Tm v pron.

Confrontacións

avivar, aviventar, reanimar, revitalizar, vivificar

Citas

  • Aviveceu o seu espírito indo a clases de ioga
  • Aviveceu(se) o lume e puiden asar os chourizos que quedaban

Palabras veciñas

avivamento avivar avivaxe avivecer aviventar avó, avoa avobriguenses
Conxugar
VERBO avivecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivezo
aviveces
avivece
avivecemos
avivecedes
avivecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecía
avivecías
avivecía
aviveciamos
aviveciades
avivecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecín
aviveciches
aviveceu
avivecemos
avivecestes
aviveceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecera
aviveceras
avivecera
aviveceramos
avivecerades
aviveceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecerei
avivecerás
avivecerá
aviveceremos
aviveceredes
avivecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecería
avivecerías
avivecería
aviveceriamos
aviveceriades
avivecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aviveza
avivezas
aviveza
avivezamos
avivezades
avivezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecese
aviveceses
avivecese
avivecesemos
avivecesedes
avivecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecer
aviveceres
avivecer
avivecermos
avivecerdes
aviveceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
avivece
-
-
avivecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles avivecer
aviveceres
avivecer
avivecermos
avivecerdes
aviveceren
Xerundio avivecendo
Participio avivecido
avivecida
avivecidos
avivecidas