atenuar

Escoitar
atenuar

lat attenŭāre ‘adelgazar’

  1. v t

    Facer menos intenso, espeso ou grave algo.
  2. v t

    Diminuír ou minguar algunha cousa.

Citas

  • A embriaguez atenúa a culpabilidade
  • Está un pouco salgado, se lle botas un pouco de auga máis atenúas o sabor
  • Quixo atenuar a dureza das súas palabras pero fíxoo peor

Palabras veciñas

atenuado -da atenuador atenuante atenuar atenzar ateo -a ater
Conxugar
VERBO atenuar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenúo
atenúas
atenúa
atenuamos
atenuades
atenúan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuaba
atenuabas
atenuaba
atenuabamos
atenuabades
atenuaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuei
atenuaches
atenuou
atenuamos
atenuastes
atenuaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuara
atenuaras
atenuara
atenuaramos
atenuarades
atenuaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuarei
atenuarás
atenuará
atenuaremos
atenuaredes
atenuarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuaría
atenuarías
atenuaría
atenuariamos
atenuariades
atenuarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenúe
atenúes
atenúe
atenuemos
atenuedes
atenúen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuase
atenuases
atenuase
atenuasemos
atenuasedes
atenuasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuar
atenuares
atenuar
atenuarmos
atenuardes
atenuaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
atenúa
-
-
atenuade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atenuar
atenuares
atenuar
atenuarmos
atenuardes
atenuaren
Xerundio atenuando
Participio atenuado
atenuada
atenuados
atenuadas