atalaiar

atalaiar

atalaia

v t

ixiar desde unha atalaia.

Ex: O vixía atalaiou os helmos e os estandartes da cabalería.

Citas

  • O vixía atalaiou os helmos e os estandartes da cabalería.
Conxugar
VERBO atalaiar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaio
atalaias
atalaia
atalaiamos
atalaiades
atalaian
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiaba
atalaiabas
atalaiaba
atalaiabamos
atalaiabades
atalaiaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiei
atalaiaches
atalaiou
atalaiamos
atalaiastes
atalaiaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiara
atalaiaras
atalaiara
atalaiaramos
atalaiarades
atalaiaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiarei
atalaiarás
atalaiará
atalaiaremos
atalaiaredes
atalaiarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiaría
atalaiarías
atalaiaría
atalaiariamos
atalaiariades
atalaiarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaie
atalaies
atalaie
atalaiemos
atalaiedes
atalaien
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiase
atalaiases
atalaiase
atalaiasemos
atalaiasedes
atalaiasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiar
atalaiares
atalaiar
atalaiarmos
atalaiardes
atalaiaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
atalaia
-
-
atalaiade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
atalaiar
atalaiares
atalaiar
atalaiarmos
atalaiardes
atalaiaren
Xerundio atalaiando
Participio atalaiado
atalaiada
atalaiados
atalaiadas