aseverar

aseverar

lat asseverāre ‘falar seriamente’

v t

Afirmar con certeza ou dar por certo o que alguén di.

Ex: Aseverouno con rotundidade diante do xuíz.

Sinónimos

Antónimos

Confrontacións

reafirmar

Citas

  • Aseverouno con rotundidade diante do xuíz.
Conxugar
VERBO aseverar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
asevero
aseveras
asevera
aseveramos
aseverades
aseveran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseveraba
aseverabas
aseveraba
aseverabamos
aseverabades
aseveraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseverei
aseveraches
aseverou
aseveramos
aseverastes
aseveraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseverara
aseveraras
aseverara
aseveraramos
aseverarades
aseveraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseverarei
aseverarás
aseverará
aseveraremos
aseveraredes
aseverarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseveraría
aseverarías
aseveraría
aseverariamos
aseverariades
aseverarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
asevere
aseveres
asevere
aseveremos
aseveredes
aseveren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseverase
aseverases
aseverase
aseverasemos
aseverasedes
aseverasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseverar
aseverares
aseverar
aseverarmos
aseverardes
aseveraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
asevera
-
-
aseverade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aseverar
aseverares
aseverar
aseverarmos
aseverardes
aseveraren
Xerundio aseverando
Participio aseverado
aseverada
aseverados
aseveradas