asegundar

Escoitar
asegundar

a- + segundo

v i

Realizar un acto inmediatamente ou pouco despois de facelo por vez primeira.

Ex: Non lle saen as cousas á primeira, sempre as ten que asegundar.

Confrontacións

repetir

Citas

  • Non lle saen as cousas á primeira, sempre as ten que asegundar.

Palabras veciñas

asediante asediar asedio asegundar asegurábel asegurable asegurado -da
Conxugar
VERBO asegundar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundo
asegundas
asegunda
asegundamos
asegundades
asegundan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundaba
asegundabas
asegundaba
asegundabamos
asegundabades
asegundaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundei
asegundaches
asegundou
asegundamos
asegundastes
asegundaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundara
asegundaras
asegundara
asegundaramos
asegundarades
asegundaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundarei
asegundarás
asegundará
asegundaremos
asegundaredes
asegundarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundaría
asegundarías
asegundaría
asegundariamos
asegundariades
asegundarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegunde
asegundes
asegunde
asegundemos
asegundedes
asegunden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundase
asegundases
asegundase
asegundasemos
asegundasedes
asegundasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundar
asegundares
asegundar
asegundarmos
asegundardes
asegundaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
asegunda
-
-
asegundade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles asegundar
asegundares
asegundar
asegundarmos
asegundardes
asegundaren
Xerundio asegundando
Participio asegundado
asegundada
asegundados
asegundadas