zafar

zafar

ár zâh ‘desaparecer’?

  1. v pron

    Conseguir liberarse dunha cousa ou persoa.

  2. v pron

    Evitar facer algo.

Citas

  • Hoxe zafeime de facer a cama
  • Zafouse do asaltante con dificultade
Conxugar
VERBO zafar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafo
zafas
zafa
zafamos
zafades
zafan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafaba
zafabas
zafaba
zafabamos
zafabades
zafaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafei
zafaches
zafou
zafamos
zafastes
zafaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafara
zafaras
zafara
zafaramos
zafarades
zafaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafarei
zafarás
zafará
zafaremos
zafaredes
zafarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafaría
zafarías
zafaría
zafariamos
zafariades
zafarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafe
zafes
zafe
zafemos
zafedes
zafen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafase
zafases
zafase
zafasemos
zafasedes
zafasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafar
zafares
zafar
zafarmos
zafardes
zafaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
zafa
-
-
zafade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
zafar
zafares
zafar
zafarmos
zafardes
zafaren
Xerundio zafando
Participio zafado
zafada
zafados
zafadas