xogo
lat iocu
-
s
m
Acción de xogar.
-
s
m
Actividade que se realiza para entreterse e na que, xeralmente, existen unhas regras. Tm fig.
-
s
m
Aquilo que serve para xogar segundo unhas regras determinadas.
-
s
m
Entretemento en que se arriscan cartos.
-
s
m
Conxunto de cartas que un xogador ten na man.
-
s
m
Conxunto de cousas que comparten características básicas e que se utilizan para un mesmo fin.
-
s
m
Combinado de determinadas cousas que forman un conxunto.
-
s
m
Xeito de xogar. Tm fig.
-
s
m
[ANAT ]
articulación.
-
s
m
[DEP ]
Celebración deportiva en que hai competicións de diferentes deportes.
-
xogo de palabras
Frase que ten diferentes sentidos e coa que se pretende enganar ou facer rir.
-
xogos florais
[LIT ]
Festas e xogos que celebraban os romanos en honor de Flora, deusa da vexetación e da primavera. No s XIX reapareceron en Provenza, limitadas a certames literarios en lingua provenzal, e estendéronse a outros lugares como Catalunya e Galicia.
Frases feitas
-
Entrar en xogo (algo). Ser algo un factor a ter en conta para algunha cousa.
-
Xogo de azar. Xogo no que se adoita apostar cartos e no que ga
-
Xogo de mans. Truco que se fai coas mans.
Refráns
- As barallas, escusalas; mais, collidas, xogalas.
- Carta xogada non debe ser levantada.
- De mal pau, mala estomela.
- Dicir mal das cartas é xogar a dúas barallas.
- O as de ouros, non o xogan bobos.
- O costume de xogar trae o vicio de pedichar.
- O diñeiro do xogo vaise logo.
- O mellor das cartas é non xogalas.
- O mellor lance dos dados é non xogalos.