vexetar

Escoitar
vexetar

lat vegetāre

  1. v i

    Cumprir as plantas as súas funcións vitais.
  2. v i

    Levar unha existencia pasiva, sen outra actividade que a imprescindible para subsistir.

Palabras veciñas

vexatorio -ria vexetación vexetal vexetar vexetarianismo vexetariano -na vexetativo -va
Conxugar
VERBO vexetar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexeto
vexetas
vexeta
vexetamos
vexetades
vexetan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetaba
vexetabas
vexetaba
vexetabamos
vexetabades
vexetaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetei
vexetaches
vexetou
vexetamos
vexetastes
vexetaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetara
vexetaras
vexetara
vexetaramos
vexetarades
vexetaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetarei
vexetarás
vexetará
vexetaremos
vexetaredes
vexetarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetaría
vexetarías
vexetaría
vexetariamos
vexetariades
vexetarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexete
vexetes
vexete
vexetemos
vexetedes
vexeten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetase
vexetases
vexetase
vexetasemos
vexetasedes
vexetasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetar
vexetares
vexetar
vexetarmos
vexetardes
vexetaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
vexeta
-
-
vexetade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles vexetar
vexetares
vexetar
vexetarmos
vexetardes
vexetaren
Xerundio vexetando
Participio vexetado
vexetada
vexetados
vexetadas