vento

1. s m

   Movemento natural, xeralmente horizontal, de masas de aire.

2. s m

   Corda que, suxeita por un extremo a un lugar fixo, é afirmada polo outro a unha peza longa e dereita, e se emprega para evitar que se movan.

Frases feitas

• Aos catro ventos. En todas direcci

• Contra vento e marea. Facendo fronte

• Medir o vento por ferrados. Ser algo moi esaxerado.

Refráns

• "Cando non hai vento non fai mal tempo.
• Aire soán, auga na man.
• Aire soán, frío no inverno e quente no verán.
• Auga na man con aire soán, sendo no inverno, mais non no verán.
• Cando con soán chove, tódalas pedras remove.
• Cando con vento soán chove, tódalas pedras move.
• Cando do leste chove, ata as pedras remove.
• Cando fai vento, fai mal tempo.
• Co aire do poñente solta os bois e vente.
• Con vento límpase o trigo; e con castigo, os vicios.
• Con vento non hai bo tempo.
• Con vento soán vén a auga á mano
• Norte escuro, vendaval seguro.
• O aire soán, nin no inverno nin no verán.
• O vento soán trae a chuvia á mano
• Pouca vela, moito vento.
• Vento antes de chuvia, déixate ir que non hai dúbida; chuvia antes de vento, métete dentro.
• Vento de marzo e chuvia de abril cargan o carro e o carril.
• Vento do cabo, á noite quedado.
• Vento en popa é medio porto.
• Vento marzal, bo temporal.
• Vento que se deita ao anoitecer, érguese ao amañecer.
• Vento que se queda a cear, tamén quere almorzar.
• Vento soán, auga na mano
• Vento soán, malo de inverno e peor de verán.
• Vento soán, malo no inverno e peor no verán.
• Vento travesía polo norte pía.