arrotar

arrotar

lat eructāre

v i

Expulsar ruidosamente pola boca os gases que estaban retidos no estómago.

Ex: Beber gaseosa sempre me dá ganas de arrotar.

Citas

  • Beber gaseosa sempre me dá ganas de arrotar.
Conxugar
VERBO arrotar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arroto
arrotas
arrota
arrotamos
arrotades
arrotan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotaba
arrotabas
arrotaba
arrotabamos
arrotabades
arrotaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotei
arrotaches
arrotou
arrotamos
arrotastes
arrotaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotara
arrotaras
arrotara
arrotaramos
arrotarades
arrotaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotarei
arrotarás
arrotará
arrotaremos
arrotaredes
arrotarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotaría
arrotarías
arrotaría
arrotariamos
arrotariades
arrotarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrote
arrotes
arrote
arrotemos
arrotedes
arroten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotase
arrotases
arrotase
arrotasemos
arrotasedes
arrotasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotar
arrotares
arrotar
arrotarmos
arrotardes
arrotaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
arrota
-
-
arrotade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arrotar
arrotares
arrotar
arrotarmos
arrotardes
arrotaren
Xerundio arrotando
Participio arrotado
arrotada
arrotados
arrotadas