tornar

tornar

lat tornāre

  1. v t
    1. Facer que unha persoa ou animal marche de onde está ou cambie de dirección.

    2. Desviar a auga para a rega.

  2. v t

    Transformar unha cousa noutra.

  3. v t

    Cambiar o estado ou a natureza de algo ou alguén.

  4. v i

    olver ao lugar do que se partiu.

  5. v i

    Sufrir unha alteración ou transformación. Tm v pron.

Citas

  • A amizade tornouse odio
  • A música tornou o seu ánimo
  • Cando o viu tornou serio, Os seus ollos tornáronse fríos
  • O avó ía tornar as vacas do prado
  • Tornou á súa vila despois de seis anos fóra
  • Xesús tornou a auga en viño
Conxugar
VERBO tornar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
torno
tornas
torna
tornamos
tornades
tornan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornaba
tornabas
tornaba
tornabamos
tornabades
tornaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornei
tornaches
tornou
tornamos
tornastes
tornaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornara
tornaras
tornara
tornaramos
tornarades
tornaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornarei
tornarás
tornará
tornaremos
tornaredes
tornarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornaría
tornarías
tornaría
tornariamos
tornariades
tornarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
torne
tornes
torne
tornemos
tornedes
tornen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornase
tornases
tornase
tornasemos
tornasedes
tornasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornar
tornares
tornar
tornarmos
tornardes
tornaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
torna
-
-
tornade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tornar
tornares
tornar
tornarmos
tornardes
tornaren
Xerundio tornando
Participio tornado
tornada
tornados
tornadas