tisnar

tisnar

lat v *titionāre lat titĭōne ‘tizón, chamizo’

v t

Manchar algo de tisne ou dunha substancia semellante. Tm v pron.

Conxugar
VERBO tisnar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisno
tisnas
tisna
tisnamos
tisnades
tisnan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnaba
tisnabas
tisnaba
tisnabamos
tisnabades
tisnaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnei
tisnaches
tisnou
tisnamos
tisnastes
tisnaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnara
tisnaras
tisnara
tisnaramos
tisnarades
tisnaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnarei
tisnarás
tisnará
tisnaremos
tisnaredes
tisnarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnaría
tisnarías
tisnaría
tisnariamos
tisnariades
tisnarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisne
tisnes
tisne
tisnemos
tisnedes
tisnen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnase
tisnases
tisnase
tisnasemos
tisnasedes
tisnasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnar
tisnares
tisnar
tisnarmos
tisnardes
tisnaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
tisna
-
-
tisnade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tisnar
tisnares
tisnar
tisnarmos
tisnardes
tisnaren
Xerundio tisnando
Participio tisnado
tisnada
tisnados
tisnadas