arrabar

Escoitar
arrabar

rabo

  1. v t

    Atar dúas ou máis cabalarías de forma que anden en ringleira, unha detrás doutra.
  2. v i

    Fuxir un animal por causa da calor ou dos insectos.

Sinónimos

abeirar, amoscar

Citas

  • Arrabou os cabalos para levalos ao campo
  • As vacas arrabaron polo campo adiante e non puiden paralas

Palabras veciñas

arrabá arrabalde arrabaldeiro -ra arrabar arrabear arrabuñar arracada
Conxugar
VERBO arrabar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabo
arrabas
arraba
arrabamos
arrabades
arraban
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrababa
arrababas
arrababa
arrababamos
arrababades
arrababan
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabei
arrabaches
arrabou
arrabamos
arrabastes
arrabaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabara
arrabaras
arrabara
arrabaramos
arrabarades
arrabaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabarei
arrabarás
arrabará
arrabaremos
arrabaredes
arrabarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabaría
arrabarías
arrabaría
arrabariamos
arrabariades
arrabarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabe
arrabes
arrabe
arrabemos
arrabedes
arraben
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabase
arrabases
arrabase
arrabasemos
arrabasedes
arrabasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabar
arrabares
arrabar
arrabarmos
arrabardes
arrabaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
arraba
-
-
arrabade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrabar
arrabares
arrabar
arrabarmos
arrabardes
arrabaren
Xerundio arrabando
Participio arrabado
arrabada
arrabados
arrabadas