termar

termar

ter + man

  1. v i

    Suxeitar algo ou a alguén para que non caia ou se mova.

  2. v i

    Ter conta de algo para evitar que se altere.

Citas

  • Terma da comida para que non se pegue
  • Terma dos pratos mentres busco onde gardalos
Conxugar
VERBO termar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termo
termas
terma
termamos
termades
terman
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termaba
termabas
termaba
termabamos
termabades
termaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termei
termaches
termou
termamos
termastes
termaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termara
termaras
termara
termaramos
termarades
termaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termarei
termarás
termará
termaremos
termaredes
termarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termaría
termarías
termaría
termariamos
termariades
termarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
terme
termes
terme
termemos
termedes
termen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termase
termases
termase
termasemos
termasedes
termasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termar
termares
termar
termarmos
termardes
termaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
terma
-
-
termade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
termar
termares
termar
termarmos
termardes
termaren
Xerundio termando
Participio termado
termada
termados
termadas