temperar

temperar

lat temperāre

  1. v t

    Manter ou deixar algo entre quente e frío.

  2. v t

    Moderar a dureza de algo.

  3. v t

    Afinar segundo un temperamento determinado un instrumento musical.

  4. v t

    Proporcionar o punto axeitado de dureza ou de elasticidade a algún material.

  5. v i

    Poñerse algunha cousa morna.

  6. v pron

    olverse algo máis suave ou moderado.

Citas

  • Fun temperar o ferro á ferraría
  • O seu carácter temperouse co tempo
  • Tempera o tambor que imos comezar a actuación
  • Temperei o castigo contándolle a verdade

Formas incorrectas

atemperar
Conxugar
VERBO temperar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tempero
temperas
tempera
temperamos
temperades
temperan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperaba
temperabas
temperaba
temperabamos
temperabades
temperaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperei
temperaches
temperou
temperamos
temperastes
temperaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperara
temperaras
temperara
temperaramos
temperarades
temperaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperarei
temperarás
temperará
temperaremos
temperaredes
temperarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperaría
temperarías
temperaría
temperariamos
temperariades
temperarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tempere
temperes
tempere
temperemos
temperedes
temperen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperase
temperases
temperase
temperasemos
temperasedes
temperasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperar
temperares
temperar
temperarmos
temperardes
temperaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
tempera
-
-
temperade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
temperar
temperares
temperar
temperarmos
temperardes
temperaren
Xerundio temperando
Participio temperado
temperada
temperados
temperadas