subornar

subornar

lat subornāre

v t

Mercar os favores dunha persoa actuando de maneira ilícita.

Formas incorrectas

sobornar
Conxugar
VERBO subornar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
suborno
subornas
suborna
subornamos
subornades
subornan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornaba
subornabas
subornaba
subornabamos
subornabades
subornaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornei
subornaches
subornou
subornamos
subornastes
subornaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornara
subornaras
subornara
subornaramos
subornarades
subornaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornarei
subornarás
subornará
subornaremos
subornaredes
subornarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornaría
subornarías
subornaría
subornariamos
subornariades
subornarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
suborne
subornes
suborne
subornemos
subornedes
subornen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornase
subornases
subornase
subornasemos
subornasedes
subornasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornar
subornares
subornar
subornarmos
subornardes
subornaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
suborna
-
-
subornade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
subornar
subornares
subornar
subornarmos
subornardes
subornaren
Xerundio subornando
Participio subornado
subornada
subornados
subornadas