sosegar

Escoitar
sosegar

lat v *sessicāre, de sessu, p p de sedēre ‘estar sentado’

  1. v t

    Facer sentir sosego ou tranquilidade a alguén.
  2. v i

    Quedar tranquilo ao liberarse dalgunha ansia ou preocupación. Tm v pron.
  3. v pron

    Acougar algo ou alguén.

Sinónimos

acougar, calmar, tranquilizar

Antónimos

desasosegar

Citas

  • Estaba moi nervioso pero logramos sosegalo, Colleuna no colo para sosegala
  • O vento sosegouse e deixou de chover, Deixa de berrar e soségate
  • Sosegou cando a viu entrar, Sosegouse despois de oíla por teléfono

Formas incorrectas

asosegar

Palabras veciñas

SOS sosa sosegado -da sosegar sosego sosia sospeita
Conxugar
VERBO sosegar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosego
sosegas
sosega
sosegamos
sosegades
sosegan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegaba
sosegabas
sosegaba
sosegabamos
sosegabades
sosegaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles soseguei
sosegaches
sosegou
sosegamos
sosegastes
sosegaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegara
sosegaras
sosegara
sosegaramos
sosegarades
sosegaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegarei
sosegarás
sosegará
sosegaremos
sosegaredes
sosegarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegaría
sosegarías
sosegaría
sosegariamos
sosegariades
sosegarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegue
sosegues
sosegue
soseguemos
soseguedes
soseguen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegase
sosegases
sosegase
sosegasemos
sosegasedes
sosegasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegar
sosegares
sosegar
sosegarmos
sosegardes
sosegaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
sosega
-
-
sosegade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles sosegar
sosegares
sosegar
sosegarmos
sosegardes
sosegaren
Xerundio sosegando
Participio sosegado
sosegada
sosegados
sosegadas