arentar

arentar

arento

v t

Utilizar o arento para trazar a circunferencia exterior das rodas do carro.

Ex: Temos que ir ó carpinteiro para que arente as rodas do carro.

Sinónimos

Citas

  • Temos que ir ao carpinteiro para que arente as rodas do carro.
Conxugar
VERBO arentar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arento
arentas
arenta
arentamos
arentades
arentan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentaba
arentabas
arentaba
arentabamos
arentabades
arentaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentei
arentaches
arentou
arentamos
arentastes
arentaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentara
arentaras
arentara
arentaramos
arentarades
arentaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentarei
arentarás
arentará
arentaremos
arentaredes
arentarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentaría
arentarías
arentaría
arentariamos
arentariades
arentarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arente
arentes
arente
arentemos
arentedes
arenten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentase
arentases
arentase
arentasemos
arentasedes
arentasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentar
arentares
arentar
arentarmos
arentardes
arentaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
arenta
-
-
arentade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
arentar
arentares
arentar
arentarmos
arentardes
arentaren
Xerundio arentando
Participio arentado
arentada
arentados
arentadas