sanedrín
sanedrín
hebreo sanhedrīn gr συνVδριον ‘asemblea’
s
m
[RELIX ]
Corporación xudía, con atribucións xudiciais, que tiña a suprema autoridade relixiosa no país de Xudá ou Palestina, baixo o dominio de Roma, ata que o Imperio Bizantino aboliu o patriarcado da antiga provincia romana.