aprobar

aprobar

lat approbāre

  1. v t

    Considerar boa, aceptable ou xusta, unha cousa.

  2. v t

    Dar a cualificación de aprobado a un examinado.

  3. v t

    Obter a cualificación de aprobado nunha materia.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Aprobaron un regulamento e unha lei que levaban dous anos de retraso
  • En setembro aprobei as Matemáticas e a Física que deixei pendentes
  • Van aprobalo na primeira convocatoria
Conxugar
VERBO aprobar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobo
aprobas
aproba
aprobamos
aprobades
aproban
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobaba
aprobabas
aprobaba
aprobabamos
aprobabades
aprobaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobei
aprobaches
aprobou
aprobamos
aprobastes
aprobaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobara
aprobaras
aprobara
aprobaramos
aprobarades
aprobaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobarei
aprobarás
aprobará
aprobaremos
aprobaredes
aprobarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobaría
aprobarías
aprobaría
aprobariamos
aprobariades
aprobarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobe
aprobes
aprobe
aprobemos
aprobedes
aproben
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobase
aprobases
aprobase
aprobasemos
aprobasedes
aprobasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobar
aprobares
aprobar
aprobarmos
aprobardes
aprobaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
aproba
-
-
aprobade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aprobar
aprobares
aprobar
aprobarmos
aprobardes
aprobaren
Xerundio aprobando
Participio aprobado
aprobada
aprobados
aprobadas