reimplantar

reimplantar

re- + implantar

  1. v t

    olver implantar.

  2. v t [MED ]

    Levar a cabo unha reimplantación.

Conxugar
VERBO reimplantar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplanto
reimplantas
reimplanta
reimplantamos
reimplantades
reimplantan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantaba
reimplantabas
reimplantaba
reimplantabamos
reimplantabades
reimplantaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantei
reimplantaches
reimplantou
reimplantamos
reimplantastes
reimplantaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantara
reimplantaras
reimplantara
reimplantaramos
reimplantarades
reimplantaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantarei
reimplantarás
reimplantará
reimplantaremos
reimplantaredes
reimplantarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantaría
reimplantarías
reimplantaría
reimplantariamos
reimplantariades
reimplantarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplante
reimplantes
reimplante
reimplantemos
reimplantedes
reimplanten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantase
reimplantases
reimplantase
reimplantasemos
reimplantasedes
reimplantasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantar
reimplantares
reimplantar
reimplantarmos
reimplantardes
reimplantaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
reimplanta
-
-
reimplantade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reimplantar
reimplantares
reimplantar
reimplantarmos
reimplantardes
reimplantaren
Xerundio reimplantando
Participio reimplantado
reimplantada
reimplantados
reimplantadas