rechumir

rechumir
  1. v t

    Facer perder a humidade ou a frescura, especialmente a unha planta, e facela secar. Tm v pron.

  2. v t

    Facer perder o ánimo, a saúde e o bo aspecto físico a alguén. Tm v pron.

Conxugar
VERBO rechumir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumo
rechumes
rechume
rechumimos
rechumides
rechumen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumía
rechumías
rechumía
rechumiamos
rechumiades
rechumían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumín
rechumiches
rechumiu
rechumimos
rechumistes
rechumiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumira
rechumiras
rechumira
rechumiramos
rechumirades
rechumiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumirei
rechumirás
rechumirá
rechumiremos
rechumiredes
rechumirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumiría
rechumirías
rechumiría
rechumiriamos
rechumiriades
rechumirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechuma
rechumas
rechuma
rechumamos
rechumades
rechuman
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumise
rechumises
rechumise
rechumisemos
rechumisedes
rechumisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumir
rechumires
rechumir
rechumirmos
rechumirdes
rechumiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
rechume
-
-
rechumide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rechumir
rechumires
rechumir
rechumirmos
rechumirdes
rechumiren
Xerundio rechumindo
Participio rechumido
rechumida
rechumidos
rechumidas