apedrar

apedrar

pedra

  1. v t

    Tirar pedras contra alguén ou algo.

  2. v t

    Matar a algún animal ou persoa con pedras.

  3. v i

    Caer pedrazo.

  4. v pron

    Perderse a colleita dese ano.

Sinónimos

Antónimos

Confrontacións

acantazar, lapidar

Citas

  • Apedraron a eses terroristas como castigo polas súas accións
  • Apedrou de tal xeito que non se vía a imaxe da televisión
  • Non se lle pode deixar nada, apedrou os teus bonecos, Apedraron a comida tirándoa fóra dos pratos
  • Nos textos antigos falan de persoas que como castigo foron apedradas
  • Por mor das intensas chuvias, o viño apedrouse e xa non hai nada que facer
Conxugar
VERBO apedrar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedro
apedras
apedra
apedramos
apedrades
apedran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedraba
apedrabas
apedraba
apedrabamos
apedrabades
apedraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedrei
apedraches
apedrou
apedramos
apedrastes
apedraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedrara
apedraras
apedrara
apedraramos
apedrarades
apedraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedrarei
apedrarás
apedrará
apedraremos
apedraredes
apedrarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedraría
apedrarías
apedraría
apedrariamos
apedrariades
apedrarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedre
apedres
apedre
apedremos
apedredes
apedren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedrase
apedrases
apedrase
apedrasemos
apedrasedes
apedrasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedrar
apedrares
apedrar
apedrarmos
apedrardes
apedraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
apedra
-
-
apedrade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apedrar
apedrares
apedrar
apedrarmos
apedrardes
apedraren
Xerundio apedrando
Participio apedrado
apedrada
apedrados
apedradas