pousar

pousar

lat pausāre ‘parar’

  1. v t

    Deixar algo ou a alguén nun lugar.

  2. v i

    Deter o voo nunha superficie un paxaro ou unha aeronave. Tm v pron.

  3. v i

    Depositarse as substancias en suspensión dun líquido no fondo do recipiente. Tm v pron.

  4. v i

    Deixar de realizar algo co fin de descansar.

Citas

  • A cegoña pousou no campanario, O pardal pousouse na maceira
  • Co tempo o viño pousou, As impurezas do licor pousáronse no fondo da botella
  • O avión pousou no aeroporto con atraso, O helicóptero pousouse nun camiño
  • Pousa un pouco antes de seguir cavando
  • Pousou o pan enriba da mesa
Conxugar
VERBO pousar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pouso
pousas
pousa
pousamos
pousades
pousan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousaba
pousabas
pousaba
pousabamos
pousabades
pousaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousei
pousaches
pousou
pousamos
pousastes
pousaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousara
pousaras
pousara
pousaramos
pousarades
pousaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousarei
pousarás
pousará
pousaremos
pousaredes
pousarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousaría
pousarías
pousaría
pousariamos
pousariades
pousarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pouse
pouses
pouse
pousemos
pousedes
pousen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousase
pousases
pousase
pousasemos
pousasedes
pousasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousar
pousares
pousar
pousarmos
pousardes
pousaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
pousa
-
-
pousade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pousar
pousares
pousar
pousarmos
pousardes
pousaren
Xerundio pousando
Participio pousado
pousada
pousados
pousadas