apañar

apañar

pano

  1. v t

    Coller unha cousa do chan.

  2. v t

    Recoller un froito.

  3. v t col

    Contraer unha enfermidade ou adquirir un vicio.

  4. v t

    Arranxar ou remendar algún obxecto ou algunha cousa.

  5. v i

    Recibir pancadas.

  6. v pron

    Lograr subsistir a pesar das dificultades.

  7. v pron

    Posuír a habilidade necesaria para realizar algunha tarefa ou superar un obstáculo.

Citas

  • Achegouse tanto á xanela que se apanou o vidro, Contounos que o accidente se debera a que se lle apanou a vista
Conxugar
VERBO apañar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apaño
apañas
apaña
apañamos
apañades
apañan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañaba
apañabas
apañaba
apañabamos
apañabades
apañaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañei
apañaches
apañou
apañamos
apañastes
apañaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañara
apañaras
apañara
apañaramos
apañarades
apañaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañarei
apañarás
apañará
apañaremos
apañaredes
apañarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañaría
apañarías
apañaría
apañariamos
apañariades
apañarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañe
apañes
apañe
apañemos
apañedes
apañen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañase
apañases
apañase
apañasemos
apañasedes
apañasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañar
apañares
apañar
apañarmos
apañardes
apañaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
apaña
-
-
apañade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
apañar
apañares
apañar
apañarmos
apañardes
apañaren
Xerundio apañando
Participio apañado
apañada
apañados
apañadas