picar

picar

orixe expresiva

  1. v t

    Ferir superficialmente cun obxecto punzante. Tm v pron.

  2. v t

    Cortar algo en trozos pequenos.

  3. v t

    Facer un ou varios buratos en algo cun obxecto punzante.

  4. v t

    Dar golpes cun martelo, unha maza ou pico para dar forma ou triturar. Tm abs.

  5. v t

    Incitar a alguén con palabras ou accións.

  6. v t

    Facer un pequeno burato na pel co pico ou co aguillón unha ave ou insecto, ou cunha agulla ou outro obxecto aguzado.

  7. v t

    Tomar unha pequena cantidade de comida ou tomala pouco a pouco. Tm abs.

  8. v t

    Inxectar droga. Tm v pron.

  9. v i

    Causar nunha parte do corpo unha sensación de proído ou ardor.

  10. v i

    Producir certos alimentos no padal ou na lingua unha sensación de ardor.

  11. v i

    Descender bruscamente un avión.

  12. v i

    Sentir proído.

  13. v i

    Morder un peixe o anzol. Tm fig, referido a persoa.

  14. v i col

    Caer nun engano.

  15. v pron

    Perder o aire que contiña unha superficie ao ser furado por un obxecto que remata en punta.

  16. v pron

    Formarse buratos nunha tea ou materia.

  17. v pron

    Levantar o vento pequenas ondas no mar.

  18. v pron

    Estropearse o viño.

  19. v pron col

    Ofenderse alguén por unha palabra ou acción.

  20. v pron

    Ter carie unha moa ou dente.

Sinónimos

Confrontacións

esporear

Citas

  • A faneca picou o cebo, Cando a troita picou, puxei da cana
  • A traza picoulle todo o traxe
  • Coa chegada da borrasca picouse o mar
  • Coidado con esas herbas que pican moito, Moito lle pican as pernas coa auga salgada, Onde che pica?
  • Moito chorou a nena cando se lle picou o globo
  • O revisor picou todos os billetes menos o meu, Picou a roda cunha punta
  • O teu irmán picou a parede onte pola mañá, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, O canteiro picou durante horas e horas
  • O veterinario picoulle un antibiótico á xovenca
  • Os pardais picaron todas as cereixas, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, As abellas pican
  • Os pementos de Padrón, uns pican e outros non
  • Pasade e picade algo con nós, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, Á noite non quere cear porque pica toda a tarde
  • Pícalle ben esa carne para que lle sexa mellor de comer, Picou a leña que estaba no alpendre
  • Picáronse as sabas de estar tantos anos gardadas
  • Picou as pernas nas silvas, A enfermeira picoulle o dedo para sacarlle sangue
  • Picou o cabalo para saltar o regato
  • Picou, e perdeu todos os aforros
  • Picouno ata que conseguiu que reaccionara, Non me piques se non queres que che conteste mal
  • Picouse todo porque non o invitamos á festa
  • Piqueime coa agulla mentres cosía
Conxugar
VERBO picar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pico
picas
pica
picamos
picades
pican
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
picaba
picabas
picaba
picabamos
picabades
picaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
piquei
picaches
picou
picamos
picastes
picaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
picara
picaras
picara
picaramos
picarades
picaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
picarei
picarás
picará
picaremos
picaredes
picarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
picaría
picarías
picaría
picariamos
picariades
picarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pique
piques
pique
piquemos
piquedes
piquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
picase
picases
picase
picasemos
picasedes
picasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
picar
picares
picar
picarmos
picardes
picaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
pica
-
-
picade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
picar
picares
picar
picarmos
picardes
picaren
Xerundio picando
Participio picado
picada
picados
picadas