pandar

pandar
v i

apandar.

Conxugar
VERBO pandar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pando
pandas
panda
pandamos
pandades
pandan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandaba
pandabas
pandaba
pandabamos
pandabades
pandaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandei
pandaches
pandou
pandamos
pandastes
pandaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandara
pandaras
pandara
pandaramos
pandarades
pandaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandarei
pandarás
pandará
pandaremos
pandaredes
pandarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandaría
pandarías
pandaría
pandariamos
pandariades
pandarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pande
pandes
pande
pandemos
pandedes
panden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandase
pandases
pandase
pandasemos
pandasedes
pandasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandar
pandares
pandar
pandarmos
pandardes
pandaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
panda
-
-
pandade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pandar
pandares
pandar
pandarmos
pandardes
pandaren
Xerundio pandando
Participio pandado
pandada
pandados
pandadas