outonar

outonar

lat autumnāre

  1. v i

    Sementar no outono.

  2. v i

    Agromar a herba no outono.

  3. v i

    Madurar tarde un froito ou unha froita.

Palabras veciñas

outón outonada outonal outonar outonía outonizo -za outono
Conxugar
VERBO outonar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outono
outonas
outona
outonamos
outonades
outonan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonaba
outonabas
outonaba
outonabamos
outonabades
outonaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonei
outonaches
outonou
outonamos
outonastes
outonaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonara
outonaras
outonara
outonaramos
outonarades
outonaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonarei
outonarás
outonará
outonaremos
outonaredes
outonarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonaría
outonarías
outonaría
outonariamos
outonariades
outonarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outone
outones
outone
outonemos
outonedes
outonen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonase
outonases
outonase
outonasemos
outonasedes
outonasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonar
outonares
outonar
outonarmos
outonardes
outonaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
outona
-
-
outonade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
outonar
outonares
outonar
outonarmos
outonardes
outonaren
Xerundio outonando
Participio outonado
outonada
outonados
outonadas